 |
| image-from |
රන්වන් පාටින් දැල්වී
ආලෝකය දී පිච්චී
රත්ව දැවී තෙල් කළුවී
සියල්ල මා හට දන් දී
ජීවිතයේ කළු අඳුරු පැයේ
ආලෝකය දුන් පහන රැයේ
අරුණාලෝකය හමුවී
අඳුරේදී පෙර නොදිටී
පෙනෙනා ලොව තුළ කැළඹී
ඇත දෑසම ගිනි කණවී
ජීවිතයේ කළු අඳුරු පැයේ
ආලෝකය දුන් පහන රැයේ
පෙනෙනා දේ අඳුරේදී
වටිනා ආලෝකයකි
දිලිසෙන දේ ලඟ නොපෙනී
ඇත නිහඬව එළියේදී
පිදුම
අම්මාට
10 comments:
අමුතු ලස්සන කවියක්..මුල් පද ටික හරිම ලස්සනයි..
බොහොම ස්තුතියි !
අති විශිශ්ටයි....
ලස්සනයි යාළුවා කවි පෙල..
හරි අපූරු අදහසක්.
@ ඉන්ද්‍රජිත්
බොහොම ස්තුතියි !
@ Dinesh
තුති මිතුර !
@ දයානන්ද රත්නායක
අදහසෙහි එහෙ මෙහෙ යද්දී
මවු ගුණෙහි පිළිබිඹුව පෙනුණී
"අඳුරේදී පෙනෙන දේ දිලිසෙන දේ ළඟ නොපෙනී තියෙයි.."
හරියටම අම්මා වගේ තමයි.
අපූරු අදහසක්!
අඳුරේදී අපට පෙනෙන්නෙ සැබවින්ම ආලෝකමත් දෙවල්. එළියෙදී අර ආලෝකමත් දේවල දීප්තිය අඩු වෙන්නටත් අඳුර මකන්නට බැරි නමුත් දිලිසෙන්නට හැකි දේවල් දීප්තිමත්ව පෙනෙන්නටත් පුළුවන්.
තුති ඔබේ ඇගයුමට !
ගොඩාක් ලස්සන කවියක්.
ස්තුතියි බොහෝම !
Post a Comment