Tuesday, August 30, 2011

අජාසත්ත

                                                   
                                                   මල් පිපෙනවා වාගේ පුතු        හිනැහෙනවා
                                                   ඒ කටහඬින් ලෝකය විකසිත        වෙනවා
                                                   දෑතේ වෙලී තුරුලේ සුරතල්           වෙනවා
                                                   උරයේ හිස තියන් සුවසේ           
නිදියනවා
                                                   

                                                   පිය සෙනෙහසේ සුවඳට හද       පෑරෙනවා
                                                   පෑරෙන හදේ ශෝකය කඳුලැල්     වෙනවා
                                                   රෑ දාවල් දෙකේ පියතුම            සිහිවෙනවා
                                                   කල පව් කමට හදවත උණුවී             දනවා



නුබ

source


වත නුඹේ කළු කරන්
පහස සීතල කරන්
මහ දවල් හිටි ගමන් 
ඇයිද හැඬුවේ තෙමන්

Thursday, August 25, 2011

පංකාව

source

                                                 සිප් සතර ලබනයුරු                  බැතියෙන්
                                                 හා පෙමින් බැඳෙනයුරු                 
රහසින්  
                                                 කවුරුවත් නැති විට                  තනියෙන්                
                                                 කැරකි කැරකී ඉන්න ඇති                බලන්
                                                 

                                                 ඉන්න ලෝකේ මනෝ                   සරමින්                                                        
                                                 
දුන්නෙ කමටහන් නුඹ                 මැනවින්
                                                 තණ්හාවෙ සීලිමට                     ඇලෙමින්                                                  
                                                 
සංසාරෙ තාම අපි                     කැරකෙන්
                                                 
                                                 පිය දෑස වසා තද                           කරමින්
                                                 ගලන දහඩිය බින්දු                        පිසිමින්
                                                 කැරකෙන්න කැරකෙන්න          හයියෙන්
                                                 රත් වෙච්ච ඔළුවට                           උඩින්

Friday, August 19, 2011

සීත


                                                

                                                         කන්දෙන් පිනූ දිය කඳ
                                                         හිස මත වැටී රිදවුවද
                                                         සීතල සියුම් බිඳිතිව
                                                         ඉඳිකටු තුඩින් 
ඇන්නද
                                                         

                                                         හද ඉපිල යන තරම් කෑ ගා
                                                         මුවට ලේ රස දැනුනද
                                                         ඇල්ල නුඹ පාමුල
                                                         වින්ද රිදුමද මිහිරිය
                                                         

                                                         මිදී ආවත් ඔබෙන් ඉවුරට
                                                         හිඳිනු බෑ ඔබ ළඟින් නිසලව
                                                         සෙයකි හමනා සුළං රොද
                                                         හුදෙකලාවෙන් වෙව්ලවන 
ගත
                                                         

                                                         ඔබේ හඬ හා සුවය දැනෙනා
                                                         සීත වනපෙත හැර පියා විත්
                                                         මතක දිය සෝබරව පිසලමි
                                                         ඔබ පෙනෙන දුර ඈතකින් හිඳ


Thursday, August 11, 2011

සරුංගෝලෙ

source


කිතුල් පිති උණ පතුරු 
යසට පට්ටම හදල
පාට පාටින් හැඩට 

අලවාල සරසාල

ඉහට කන් දෙකට තව
හීනියට රැළි දාල
මේ නිවාඩුවට හැදු
ලස්සන සරුංගෝලෙ


මල්ලියේ අල්ලන්න
හොඳට ඉහළට කරල
නූල අදිනවා මං 

හුළං එන අත බලල

තව යන්න උඩ යන්න
පාවි පාවී ඉන්න 

ආසයි අපිත් එන්න
උඩට අපිවත් ගන්න


Friday, August 5, 2011

සාගරී


source

                                                        සෙවනැල්ල ළඟ නැති වෙලාවක
                                                        සයුරු තෙර හිඳ       කල්පනාවක
                                                        දෙපා ගිල්වා වැලි           තලාවක
                                                        සාගරී හා               
හුදෙකලාවක
                                                        
                                                        මවා පෙණ කැටි හොවා   පහසක
                                                        එවා රළ පෙළ කරන       ඉඟියක
                                                        අරුත නොම වැටහුණු  විලාසෙක
                                                        විඳී රූ සඳ ඈත                අහසක
                                                        
                                                        බිඳී ඉවසිලි සෙනෙහෙ    සයුරක
                                                        රැගෙන වැලි පා මුලින්     ඉවතක
                                                        වාරු සිඳ නංවාන            රැල්ලක
                                                        යන්න  අර අඳී               ඈතක




Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...