Friday, October 12, 2012

කඳවුර

image-from

දුමාරේ 
අඳුරුයි දැන් බෝම 
මේ ජීවිතේ 
අවාරේ 
හුරු වෙච්ච පුරුදූ 
නිස්කාරනේ

රිදුම් දේ
සුසුම් බර වැඩි වී 
පිරි මා ළයේ
පෙනෙන්නේ
කඳුළු බිඳු දෑසේ 
අම්මේ නුඹේ

පිපෙන්නේ 
කවදාද ආයේ 
මල් මාවතේ
දවන්නේ 
නෑමයි ආවොතින් 
යළි වසන්තේ


Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...