Thursday, December 22, 2011

පෙම් මුල්ල


image-from

වැහි පොද එක එක වැටිලා
වීදුරු කවුළුව වැසිලා
ඈ මා දෑසට එබිලා
මා හද ප්‍රේමෙන් තෙමිලා

නිල් ඇස් වල ඇඳි කවිය
කියවන්නට හිත මදිය
කෝමල රස පෙම් පැදිය
ගයනා තොල් පෙති හැඩය

මා අත්ලේ සැරි සැරිය
ඈ අතැඟිලි හරි මුදුය
ඉහිරෙන වැහි බිඳු දඟය
ඈ සිප ගන්නට පොරය

මා සියුමැලි සඳවතිය
තුරුලේ දැන් සුව නිදිය
මේ මඟ වෙනදා දුරය
ඇයි අද මේ කලබලය

Sunday, December 18, 2011

රංගය


image-from

                                                 තෙවන වරටත් සීනුව වීය             නාද
                                                 අඳුර පැතිරී නිම වීය ගුමු                නාද
                                                 දරුවෙක් පුංචි හදවත් පෙමින්        හාද
                                                 තාමත් නඟයි සිනා කෙඳිරිලි         නාද

                                                    සබඳ ඔබ සූදානම්ද
                                                    පාවා දෙන්න නුඹගේ
                                                    ආත්මීය චරිතය
                                                    පියර ලූ උන් සූදානම්ය
                                                    සොඳුරු වධයක හොවා
                                                    රිදවන්න සුවදෙන්න
 
                                                    තිරය හැරෙයි
                                                    නිරුවත් වෙදිකාව මත
                                                    රංගය මැවෙයි
                                                    ඉදින් අපටම අපි

                                               සිනා ගලින් ගසා කඳුළු හියෙන්        අනිමු
                                               සුසුම් වලින් තවා නුරා බැළුම්         හෙලමු
                                               දෙබස් කගෙන් කොටා රිදෙනවාද    බලමු
                                               වේදනාව මුදා අපි වේදිකාවෙ           තියමු

Saturday, December 10, 2011

ගිනි

                                                 
                                                        ක්‍රෝධය ඉපිද සිත හා ගත          දැවූවේ
                                                        ප්‍රේමය වැඩූවක අනියත        සොබාවේ
                                                        කාලය ගෙවී යයි කෝපය         තුනීවේ
                                                        සෝකය ඉතිරි කර සිත්        වේදනාවේ

                                                        ගේකය සැදූ තණ්හා අප             විසූවේ
                                                        වාසය දුකම පමණයි නිති       ගෙනාවේ
                                                        රාගය මියුරු ඵලයයි රති           වගාවේ
                                                        මාරය දියණි හමුවේ අප           මුලාවේ

                                                       මාගෙය කියා නැතිමුත් කිසි     ගෙනාවේ
                                                       මාමය කියා සිතමින් අප            උදම්වේ
                                                       ලෝකය බෙදුණු දා නිරයත්      සිනාවේ
                                                       මානය සිඳුණු දා සාමය              උදාවේ


අදහස : ධම්මපදය ඇසුරින්
ස්තුතිය : ප්‍රස්තුතය ලෙස ජායාරූපය ලබා දුන් හසිතා සොයුරියට

Sunday, December 4, 2011

කිරිල්ලී


image-from


නීල අරණට සීත මීදුම 
අඳුර ගේනා හැටි බලා
දෝත හැර රළු මාගෙ උණුසුම්
සියුමැලී අත්තටු සලා
ඈත දුර පීදුන වසන්තය
සොයා ගිය මා හැර දමා
ආයෙ ඇවිදින් පාළු අරණට
කිරිල්ලී සෙනෙහස සොයා

ප්‍රේමයේ මල් සුවඳ හැමුවත් 
ඔබ ළඟින් වාගෙම එදා
මාගෙ හද ගිනි දවාවී ඔබ
සීතාව නොවනා නිසා

යාව ආයෙත් වෙන්ව යන්නට
නොවෙමි රාමා ඔබ පෙළා
සීත මුසු අඳුරම සදයි සුව
හද දැවූ එළියට වඩා

Sunday, November 27, 2011

සිතක උදෑසන

image-from

                                             තුරු හිසෙක පැළඳි ලා දළු වලින් පෙරී බිම    වැටිලා
                                             උරා බිඳු තුසර මල් කැකුළු විකසිත කරන       සිඹලා
                                             පවා දිනකර වෙනස් වන අයුරු යද්දි කල්    ගෙවිලා
                                             නැඟී අහසට චණ්ඩ හිරු රැසින්  මල          දවලා

                                             පඬු පාට සිවුර ලා සන්සුන්ව බොහෝ දේ    හැරලා
                                             පොඩි සාදු ගෙයින් ගෙට පිඬු සිඟා වඩිනවා  දැකලා
                                             අහනවා කවුද රහසින් කොහිද දුවන්නේ      නුඹලා
                                             මමය මාගේ කියා බොහෝ දේ හිතේ පොදි බැඳලා

                                             රිය සකට කලබල  උඩ නැඟෙන දූවිල්ල   වැදිලා
                                             වැට ගාව වතුසුද්ද ගහේ මල් කිලිටි වෙයි     කියලා
                                             බිම තවන අයුරින්ම සිසිල් දිය දොරකඩට    ඉහලා
                                             රැකුම බෝසත් මඟයි සිත් මල කෙලෙස් දූලි නිවලා

Saturday, November 19, 2011

සුරඟන ටැටූ

image-from

දේදුනු පාටින් නෙක හැඩැති
සුරඟන රූ සායම් ගතෙහි
සිතුවම් ලා ගන්නට සිත් වී
සුරඟනකම ඇවිදින් සිතුනී

සායම් වගුරන ඇල්පෙනෙති
මුදු මල් පෙති හාරන විටදී
නා දළු මුතු කැට මැද සිරවී
දෑස පියාගෙන ඉන්න හැටී

කෙහෙරැළි අතැඟිලි සමඟ වෙලී
සිතුවම මත දඟ කරන හැටී
ඔබ නොදනී දොඩමළු කිරිලී
මුදු පහසකි ගීයකි මිහිරී

මා ඇඳි සිතුවම  ගතෙහී
 ඇඳි සිතුවම මා හදෙහී
තබා ඇදී යයි  නික්මී
ටැටූ හිතේ ඇඳි කැවෙයි කිතී

නැඟී අසෙකු මත්තේ හාලී
අසරු උරෙහි සුවසේ එල්ලී
ඇගේ ලොවට යද්දී ඉගිලී
බලා හිඳිමි ගුලිකර සල්ලී

Friday, November 11, 2011

හෙලෝ

image-from

                                      හෙලෝ අම්මෙ කොහොමද දැන් සනීප හෙම    ඔයාට
                                      මෙහෙට වැස්ස හරි හරියට කොහොමද දැන්   ඔහේට
                                      තාත්තාට කියන්න ඔය යන්න එපා            තෙමෙන්න
                                      පහළ ගෙදර නැන්ද එනව නේද උදව්             කරන්න

                                           අපි නං ඔය වෙනද වගේ ඉන්නව ඔහෙ            බලාන
                                           කොහොමද දුව මහත්තයට අදත් වැඩද              එයාට
                                           දකින්නටත් ආසයි දැන් මගෙ පොඩි            මුණුබුරාව
                                           මේ ඇහුනද එන්න ටිකක් දූ අහනව                  ඔහේව

                                                අවුරුද්දට පස්සෙ තාම දැක්කෙ නෑනෙ           බොලාව
                                                එන්නට මේ පැත්තෙ බොහොම අඩුයි වගේ     වෙලාව
                                                පුංචි පුතා ළඟ පාතක ඉන්නවාද                        බලාන
                                                දෙන්න ටිකක් ටෙලිපෝනය දොඩන්න මං         එයාට

                                                      අනේ සීයෙ ගමට එන්න මං ඉන්නව                බලාන
                                                      ෆොන් එකයි අපේ ගමන් අඩු කළ               කාරණාව
                                                      අම්මට නෑ ඇහෙන්නෙ මං මේ කියනා              කතාව
                                                      ටික දවසක් ටෙලිෆෝනය ගලවාලා                තියන්න

Friday, November 4, 2011

සබඳ සරසවිය



නිදහසේ ඉගිලෙන්න 
බර උනත් තටු දුන්න
බෝ දේ කියා දුන්න
සොඳුරු සරසවි වරම

දැනුම මිණි පහනක්ය
මිතුරුකම් සවියක්ය
දහඩියම සුවඳක්ය
ඔබ කියා දුන් සත්‍ය

ගී කීව අප නැටුව
දෝතින්ම හඬ තැලුව
මිහිර හද රස ගෑව
නැතුවාට සෘති තාල

ජය ගොසම රැව් දුන්න
උරෙනුර හැපී ගැටුන
කෙළි මඬල තනි වෙයිද
සෙල්ලමට අප නැතිව

සුදුද කළු අළු චරිත
අඩු වැඩිව අප තුළම
වෙසෙනයුරු පසක් කළ
අපූරුම රඟ මඩල

උදෑසන අරුණැල්ල
විඩාබර සැඩ අව්ව
සඳේ මුදු හසරැල්ල
ඔබ සමඟ මා වින්ද

සබඳ මා සරසවිය
බසින මේ හිරු එළිය
මට කියන පණිවිඩය
සමුගැන්ම ළඟ බවය

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...