Friday, August 19, 2011

සීත


                                                

                                                         කන්දෙන් පිනූ දිය කඳ
                                                         හිස මත වැටී රිදවුවද
                                                         සීතල සියුම් බිඳිතිව
                                                         ඉඳිකටු තුඩින් 
ඇන්නද
                                                         

                                                         හද ඉපිල යන තරම් කෑ ගා
                                                         මුවට ලේ රස දැනුනද
                                                         ඇල්ල නුඹ පාමුල
                                                         වින්ද රිදුමද මිහිරිය
                                                         

                                                         මිදී ආවත් ඔබෙන් ඉවුරට
                                                         හිඳිනු බෑ ඔබ ළඟින් නිසලව
                                                         සෙයකි හමනා සුළං රොද
                                                         හුදෙකලාවෙන් වෙව්ලවන 
ගත
                                                         

                                                         ඔබේ හඬ හා සුවය දැනෙනා
                                                         සීත වනපෙත හැර පියා විත්
                                                         මතක දිය සෝබරව පිසලමි
                                                         ඔබ පෙනෙන දුර ඈතකින් හිඳ


Thursday, August 11, 2011

සරුංගෝලෙ

source


කිතුල් පිති උණ පතුරු 
යසට පට්ටම හදල
පාට පාටින් හැඩට 

අලවාල සරසාල

ඉහට කන් දෙකට තව
හීනියට රැළි දාල
මේ නිවාඩුවට හැදු
ලස්සන සරුංගෝලෙ


මල්ලියේ අල්ලන්න
හොඳට ඉහළට කරල
නූල අදිනවා මං 

හුළං එන අත බලල

තව යන්න උඩ යන්න
පාවි පාවී ඉන්න 

ආසයි අපිත් එන්න
උඩට අපිවත් ගන්න


Friday, August 5, 2011

සාගරී


source

                                                        සෙවනැල්ල ළඟ නැති වෙලාවක
                                                        සයුරු තෙර හිඳ       කල්පනාවක
                                                        දෙපා ගිල්වා වැලි           තලාවක
                                                        සාගරී හා               
හුදෙකලාවක
                                                        
                                                        මවා පෙණ කැටි හොවා   පහසක
                                                        එවා රළ පෙළ කරන       ඉඟියක
                                                        අරුත නොම වැටහුණු  විලාසෙක
                                                        විඳී රූ සඳ ඈත                අහසක
                                                        
                                                        බිඳී ඉවසිලි සෙනෙහෙ    සයුරක
                                                        රැගෙන වැලි පා මුලින්     ඉවතක
                                                        වාරු සිඳ නංවාන            රැල්ලක
                                                        යන්න  අර අඳී               ඈතක




Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...