Wednesday, October 12, 2011

ආත්මාර්ථ

image-from

                                                               රෝස මලක්
                                                               රතු රෝස මලක්                                                                

                                                               මං
                                                               දෝත දරාගෙන උන්නා


                                                               බඹර රැළක්                                                                

                                                               නාඹරම කැලක්
                                                               රොන්
                                                               ගන්න වගේ ලං වූවා


                                                               කෝල කරන්                                                                

                                                               බඹරාන කෙනෙක්
                                                               ලං                                                                

                                                               වෙවි කියා අත් පටලා

                                                               රෝස කටුත්
                                                               
වැද බඹර දලත්
                                                               ලේ
                                                               දෑත තෙමද්දිත් උන්නා 


                                                               වීර කවක්
                                                               රතු පාට ලෙයින්                                                               

                                                               රතු
                                                               රෝස මලේ නුඹ සන්දා


                                                               ලීව බවත්                                                                

                                                               හිමි කාර මමත්
                                                               බව
                                                               කීම සඳා අත් මිදුවා 


                                                               අහෝ ...


                                                               මාගෙ සුරත්                                                               

                                                               සිරකාර බැමිත්
                                                               ඔබෙ                                                                

                                                               රෝස පෙතිත් පොඩි කරලා

                                                               රෝස පතක්
                                                               මත කඳුළු බිඳක්
                                                               රතු                                                               

                                                               පාට ලෙයත් බොඳ කෙරුවා

Saturday, October 8, 2011

නටබුන්

image-from

                                                 පියන් නැති කවුළුවෙන්  සුළං ගෙතුළට       වදී
                                                 වහලෙ උළු කැට නැතිව පොළව හිරු රැස්  විඳී
                                                 රේල් පාරට එහා බිඳුණු ගඩොලින්            සැදී
                                                 සුනාමිය බිඳපු ගේ සොවින් තාමත්             හිඳී


                                                 උන්නු අය අතින් මෙහි වුණිද වරදක්           මදී
                                                 අසයි මේ නිවස නිති නැගෙන රැල්ලෙන්     බිඳී
                                                 ගැඹුරු මහ සයුර මොනවදෝ සඟවා           හිඳී
                                                 
රැල්ල මඟ හරී හැමදාම උත්තර               නොදී

                                                 පොඩි පැටව් කෙළිදෙලෙන් හිඳී රළ හා     බැඳී
                                                 පෙම්වතුන් එදා වාගෙම තවම එයි              ඇදී
                                                 රේල් පාරෙන් එහා තනිව අදටත්                රැඳී
                                                 සොවින් ඔබ සිහි කරන්නෙද සයුර කළ      හදී


නිමේෂය

image-from


ඇස් දිහා බලං         අපි කතා කරපු        දවසකට වඩා
හිනා වෙවී උන්        අපේ වෙලා අපි       හැමදාට වඩා
දැනේ සෙනේ මේ     ගතවෙනා පුංචි    නිමේෂයේ පවා
පමා ඇයිද තව      බලං ඉන්න බැ      හිත වැටෙයි කඩා

නොමැති ඔය වදන් 
නිහඬ බව තරම්
විරහ ගීතයක් 
තියෙනවද තවත්

නොදැක ඔය නුවන්
දෑස් මත ඇඳෙයි
රැයක සිතුවමක් 
අඳුරු සායමින්

හිරුට ඉඟි කරන්
සොඳුරු සඳ නැඟෙයි
ඈත එන ඔබේ 
රුවත්  වගෙයි

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...