හමුවීම

image-from

                                              රෑක සීතලට පිපුණු රෝස මල
                                              කවුරු දනීවිද රෑක පිපුණු වග
                                                      
                                               නීල දෑස වැසිලා හිස වැස්මට
                                               රෝස පාට කම්මුල්
                                               පාව එන්න හැකිනම් සුළඟේ මට
                                               හාදු දෙන්න තහනම්
                                                      
                                               මා එක්ක ඇවිදින්න හැන්දෑවෙ තනි වෙන්න
                                               එනවාද සඳ මඬල හැර කින්නරී
                                               ඔබ ඉන්න ඔය සඳලු තලයටම පැමිණෙන්න
                                               සඳ එළිය හිමි කුමරු මම නොම වෙමී

                                               කීව දේක අරුතක් නැතුවත් මට
                                               දෑස දෙතොල සිපගත්
                                               ආදරේට සුවඳක් ඇතිනම් එය
                                               මාද දනිමි දැන්නම්

                                               අප අතරමං කරන ලැව් ගින්න ඇවිලේද
                                               රෑ පිපුණු මල රෝස වනසාවිදෝ
                                               ඔබ යන්න දුර යන්න කාලයයි සමුගන්න
                                               රෑ අහසෙ පායන්න සඳ රාජිනී

මඟ කීවේ :

Pookal Pookum - Madrasapattinam හා විකසිත | තරම

ජීවිතය කරුණාව

                                    සිරිපා වැන්ද ඉර පෙරඹර නැඟ          එනවා
                                    සමනලයින්ට කලියෙන් අපි     ඇහැරෙනවා
                                    බැරි බර හිස තියාගෙන කන්දේ          යනවා
                                    තටු නැති අපට කන්දම පිහිටක්       වෙනවා

                                    රත් වූ පඩි ගැටී යටි පතුලම               දනවා
                                    ඉර ලං ලං වෙලා දාහෙන් බැට          දෙනවා
                                    කන්දේ වැඩ ඉන්න දෙයියෝ දිරි       දෙනවා
                                    කරුණා කරන ඇත්තෝ ඉස්සර        වෙනවා

                                    ලන්දේ දුවන පොඩි උන් මවු        නළවනවා
                                    ගින්නේ හිටන් උන්ගේ බඩ           පුරවනවා
                                    ඝණ්ඨා හඬට දෙපයත් ඉක්මන්        වෙනවා
                                    මං එනතුරා කඩයේ ලිප             ලතවෙනවා

සිහ වලප

image-from:hasithaphotography

                                               ගල් තලාවට ඈත අහසේ ඝන කැලෑවට සූර්යයා
                                               බසිනවා වේගෙන් අඹන්නට බැහැ උනත් මං සිංහයා
                                               විපත් ගොරතර කැලෑවේ එකලා වුනත් නැහැ ගෙනාවේ
                                               දුකක් මේ සා ගුහාවේ තනි වෙලා මා හුදෙකලාවේ

                                               මගේ ලේ මා හටම එදිරිව සොයා රජකම වංගයේ
                                               සිංහබා පුතුනේ ගියේ ඇයි නුඹයි රජ මාගේ ලොවේ
                                               පුංචි දෝනී වෙච්චි හුරතල් මගේ දෝතේ මොළකැටී
                                               නුඹත් නෑනේ මේ සැඳෑවේ අසන්නට දුක සැප මගේ

                                               චන්ද්‍රයා ඔච්චම් කරයි ගල් තලාවේ අවරින් නැඟී
                                               මන්ද මේ හුදෙකලාවේ කෝ කොහිද සඳ ඔබගේ අසයි
                                               දන්නවා මං දේවියේ නුඹ පුතුගෙ බහටයි හැර ගියේ
                                               මන්දිරේ ඉසුරත් පරාද වු නුඹේ නිකැළැල් ආදරේ

පිදුම : සිංහබාහු නාට්‍යය මහාචාර්ය එදිරිවීර සරච්චන්ද්‍ර