මඟහැර

image-from

                                             ඇගේ ජායාව අන්තිමට දුටු හිමිදිරිය
                                             අන්ධකාරය ඉරා නැඟුණු ඒ හිරු එළිය
                                             තෙතක් නොතිබූ පොළව පැළී ඉරි තලා ගිය
                                             නිවෙන්නට ගලා හැලෙනා සුමුදු සඳ එළිය

                                             නැවුම් දෙයකට කියා කුලී කුටියට තිබුණ
                                             සුවඳ මල් වල පිපුණ වැටේ කවුරුද නෙළන
                                             හුරු පුරුදු කටහඬක් ආයෙමත් ඇහෙනවා
                                             මගේ නෙතු ඉමේ ඈ කූඩුවක් හදනවා

                                             කඳුළු මඟ කීවාද උල්පත සොයා ගන්න
                                             නුඹේ මොළකැටි හදට බැහැ මගෙන් පළි ගන්න
                                             නවාතැන් කවුළුවෙන් මට ඈත පෙනෙනවා
                                             නුඹේ සෙනෙහස වින්ද මට එහෙම හිතෙනවා

                                             හැමදාම මල් පිපෙයි ඇවිදින් නෙලා ගන්න
                                             වැහි වලාකුළු මැකෙයි සඳේ නුඹ පායන්න
                                             සතුට කඳුළක් වෙලා නෙතු අගට උනනවා
                                             කුලී නිවහන ඈත කුඩාවට පෙනෙනවා

හමුවීම

image-from

                                              රෑක සීතලට පිපුණු රෝස මල
                                              කවුරු දනීවිද රෑක පිපුණු වග
                                                      
                                               නීල දෑස වැසිලා හිස වැස්මට
                                               රෝස පාට කම්මුල්
                                               පාව එන්න හැකිනම් සුළඟේ මට
                                               හාදු දෙන්න තහනම්
                                                      
                                               මා එක්ක ඇවිදින්න හැන්දෑවෙ තනි වෙන්න
                                               එනවාද සඳ මඬල හැර කින්නරී
                                               ඔබ ඉන්න ඔය සඳලු තලයටම පැමිණෙන්න
                                               සඳ එළිය හිමි කුමරු මම නොම වෙමී

                                               කීව දේක අරුතක් නැතුවත් මට
                                               දෑස දෙතොල සිපගත්
                                               ආදරේට සුවඳක් ඇතිනම් එය
                                               මාද දනිමි දැන්නම්

                                               අප අතරමං කරන ලැව් ගින්න ඇවිලේද
                                               රෑ පිපුණු මල රෝස වනසාවිදෝ
                                               ඔබ යන්න දුර යන්න කාලයයි සමුගන්න
                                               රෑ අහසෙ පායන්න සඳ රාජිනී

මඟ කීවේ :

Pookal Pookum - Madrasapattinam හා විකසිත | තරම

ජීවිතය කරුණාව

                                    සිරිපා වැන්ද ඉර පෙරඹර නැඟ          එනවා
                                    සමනලයින්ට කලියෙන් අපි     ඇහැරෙනවා
                                    බැරි බර හිස තියාගෙන කන්දේ          යනවා
                                    තටු නැති අපට කන්දම පිහිටක්       වෙනවා

                                    රත් වූ පඩි ගැටී යටි පතුලම               දනවා
                                    ඉර ලං ලං වෙලා දාහෙන් බැට          දෙනවා
                                    කන්දේ වැඩ ඉන්න දෙයියෝ දිරි       දෙනවා
                                    කරුණා කරන ඇත්තෝ ඉස්සර        වෙනවා

                                    ලන්දේ දුවන පොඩි උන් මවු        නළවනවා
                                    ගින්නේ හිටන් උන්ගේ බඩ           පුරවනවා
                                    ඝණ්ඨා හඬට දෙපයත් ඉක්මන්        වෙනවා
                                    මං එනතුරා කඩයේ ලිප             ලතවෙනවා