skip to main |
skip to sidebar
සුළඟ නුඹේ ගමන කොහිද
මා අසලම වෙළෙනු කිමද
එකලා ගමනින් වෙහෙසද
විවේකයට නැවතුණා ද
මා හට හුරු පුරුදු සුවඳ
නුඹ ගෙන අවේ කොහෙන්ද
අර පෙනෙනා මුදුනෙ කන්ද
රෝස මලක් හමු වුණාද
ඩා බිඳු සිප ගත්තෙ ඇයිද
මහට වෙහෙස වග සිතුණිද
පත් සොලවා ඔබ කී පද
දන්නා ගීතෙක තිබුණද
හිස් අවකාශය ඔබමද
දෝතට ගන්නට හැකිවෙද
දෑසින් දුටුවා වාගෙද
හැඟුමක් කොතරම් මිහිරිද
නුඹේ සිසිල ගත විනිවිද
හද පිරිමැද්දේ කොහොමද
ඒ අවසරයෙන් නෙතු අද
පිරුණේ අන්තිම කඳුළද
ගසින් වෙන් වූ කැකුළු
පිපෙන මල් වත්තයි
කිරි සිනා හා කඳුළු
සමඟ මල් සුවඳයි
දෙවෙනි මව් තුරුල්ලේ
අකුරු ඇහිඳින කැකුළු
පසිඳලන්නට අරුත
වදන සෙනෙහස කියන
ජීවිතය ගමනක්
ආදරය උලෙළක්
ළපටි සිත් මල් වලට
සිහින් පොද වැස්සක්
අරලියා මල් පාර
පියමං කරං ආපු
ආදරේ දුන් යාළු
හුඟක් ඉන්නට ඇතී
හිනාවෙන ඇස් කියන
සතුට පිළිබඳ වැකිය
ආදරය ප්‍රස්තුතය
හෙට අනියමාර්ථය
අපෙක්ෂාවේ දූලි
ඉතා පොඩියට රැඳුණු
උපෙක්ෂාවේ කැකුළු
අරලියා බිම වැටුණු
රතු පාට දුර අහස ඒ පාට නුඹෙ දෑස
වැහිබරයි සැඳෑ අහසට වඩා
සැන්දෑ සුළං සීත නිහඬයි නුඹේ වචන
සුළඟ හෙමි හෙමින් ඉකි බිඳිනවා
වසන්තය දුර ඈත නොවේ නුදුරේ නේද
හොවා තුරුලේ රෝස මලේ සිහිනේ දෑස
දකින්නේ අපේ මල් උයනදෝ
වැටෙන්නේ තුටු කඳුළු බිංදු දෝ
මලානික හැන්දෑව කොහේ යන්නද තාම
බොහෝ කලකට නුඹව හමුවන්න බැහැ අපට
දවසකට වඩා සඳ කෙසේදෝ
නෑවිදින් අහසට හිඳින්නේ
