Friday, November 11, 2011

හෙලෝ

image-from

                                      හෙලෝ අම්මෙ කොහොමද දැන් සනීප හෙම    ඔයාට
                                      මෙහෙට වැස්ස හරි හරියට කොහොමද දැන්   ඔහේට
                                      තාත්තාට කියන්න ඔය යන්න එපා            තෙමෙන්න
                                      පහළ ගෙදර නැන්ද එනව නේද උදව්             කරන්න

                                           අපි නං ඔය වෙනද වගේ ඉන්නව ඔහෙ            බලාන
                                           කොහොමද දුව මහත්තයට අදත් වැඩද              එයාට
                                           දකින්නටත් ආසයි දැන් මගෙ පොඩි            මුණුබුරාව
                                           මේ ඇහුනද එන්න ටිකක් දූ අහනව                  ඔහේව

                                                අවුරුද්දට පස්සෙ තාම දැක්කෙ නෑනෙ           බොලාව
                                                එන්නට මේ පැත්තෙ බොහොම අඩුයි වගේ     වෙලාව
                                                පුංචි පුතා ළඟ පාතක ඉන්නවාද                        බලාන
                                                දෙන්න ටිකක් ටෙලිපෝනය දොඩන්න මං         එයාට

                                                      අනේ සීයෙ ගමට එන්න මං ඉන්නව                බලාන
                                                      ෆොන් එකයි අපේ ගමන් අඩු කළ               කාරණාව
                                                      අම්මට නෑ ඇහෙන්නෙ මං මේ කියනා              කතාව
                                                      ටික දවසක් ටෙලිෆෝනය ගලවාලා                තියන්න

3 comments:

Dinesh said...

අපි ගෙදරින් කොච්චර දුරයිද කියලා මට මේ කවියෙන් මතක් උනා..

Rasika Kariyawasam said...

නමුත් ගෙදරට නම් අපිව හැමදාමත් ළඟයි ...

නලිනි චන්දිමා said...

සහතිකෙන්, ටෙලිෆෝන්, ස්කයිප්, ඊ මේල් වගෙ දේවල් තියෙන නිසා ළඟටම ගිහින් බලලා එන්නට තියෙන වුවමනාව අඩු වෙනවා. ඒත්, ළඟට යන්නට විදිහක් ඇත්තෙම නැති වෙලාවටනම් මේ දේවල් හුඟක් වටිනවා.

Post a Comment

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...