පෙම් මුල්ල

image-from

වැහි පොද එක එක වැටිලා

වීදුරු කවුළුව වැසිලා

ඈ මා දෑසට එබිලා

මා හද ප්‍රේමෙන් තෙමිලා

නිල් ඇස් වල ඇඳි කවිය

කියවන්නට හිත මදිය

කෝමල රස පෙම් පැදිය

ගයනා තොල් පෙති හැඩය

මා අත්ලේ සැරි සැරිය

ඈ අතැඟිලි හරි මුදුය

ඉහිරෙන වැහි බිඳු දඟය

ඈ සිප ගන්නට පොරය

මා සියුමැලි සඳවතිය

තුරුලේ දැන් සුව නිදිය

මේ මඟ වෙනදා දුරය

ඇයි අද මේ කලබලය

රංගය

image-from

                                                 තෙවන වරටත් සීනුව වීය             නාද
                                                 අඳුර පැතිරී නිම වීය ගුමු                නාද
                                                 දරුවෙක් පුංචි හදවත් පෙමින්        හාද
                                                 තාමත් නඟයි සිනා කෙඳිරිලි         නාද

                                                    සබඳ ඔබ සූදානම්ද
                                                    පාවා දෙන්න නුඹගේ
                                                    ආත්මීය චරිතය
                                                    පියර ලූ උන් සූදානම්ය
                                                    සොඳුරු වධයක හොවා
                                                    රිදවන්න සුවදෙන්න
 
                                                    තිරය හැරෙයි
                                                    නිරුවත් වෙදිකාව මත
                                                    රංගය මැවෙයි
                                                    ඉදින් අපටම අපි

                                               සිනා ගලින් ගසා කඳුළු හියෙන්        අනිමු
                                               සුසුම් වලින් තවා නුරා බැළුම්         හෙලමු
                                               දෙබස් කගෙන් කොටා රිදෙනවාද    බලමු
                                               වේදනාව මුදා අපි වේදිකාවෙ           තියමු

ගිනි

                                                 
                                                        ක්‍රෝධය ඉපිද සිත හා ගත          දැවූවේ
                                                        ප්‍රේමය වැඩූවක අනියත        සොබාවේ
                                                        කාලය ගෙවී යයි කෝපය         තුනීවේ
                                                        සෝකය ඉතිරි කර සිත්        වේදනාවේ

                                                        ගේකය සැදූ තණ්හා අප             විසූවේ
                                                        වාසය දුකම පමණයි නිති       ගෙනාවේ
                                                        රාගය මියුරු ඵලයයි රති           වගාවේ
                                                        මාරය දියණි හමුවේ අප           මුලාවේ

                                                       මාගෙය කියා නැතිමුත් කිසි     ගෙනාවේ
                                                       මාමය කියා සිතමින් අප            උදම්වේ
                                                       ලෝකය බෙදුණු දා නිරයත්      සිනාවේ
                                                       මානය සිඳුණු දා සාමය              උදාවේ


අදහස : ධම්මපදය ඇසුරින්
ස්තුතිය : ප්‍රස්තුතය ලෙස ජායාරූපය ලබා දුන් හසිතා සොයුරියට

කිරිල්ලී

image-from

නීල අරණට සීත මීදුම 
අඳුර ගේනා හැටි බලා
දෝත හැර රළු මාගෙ උණුසුම්
සියුමැලී අත්තටු සලා
ඈත දුර පීදුන වසන්තය
සොයා ගිය මා හැර දමා
ආයෙ ඇවිදින් පාළු අරණට
කිරිල්ලී සෙනෙහස සොයා

ප්‍රේමයේ මල් සුවඳ හැමුවත් 
ඔබ ළඟින් වාගෙම එදා
මාගෙ හද ගිනි දවාවී ඔබ
සීතාව නොවනා නිසා

යාව ආයෙත් වෙන්ව යන්නට
නොවෙමි රාමා ඔබ පෙළා
සීත මුසු අඳුරම සදයි සුව
හද දැවූ එළියට වඩා