Saturday, March 2, 2013

සිහ වලප

image-from:hasithaphotography

                                               ගල් තලාවට ඈත අහසේ ඝන කැලෑවට සූර්යයා
                                               බසිනවා වේගෙන් අඹන්නට බැහැ උනත් මං සිංහයා
                                               විපත් ගොරතර කැලෑවේ එකලා වුනත් නැහැ ගෙනාවේ
                                               දුකක් මේ සා ගුහාවේ තනි වෙලා මා හුදෙකලාවේ

                                               මගේ ලේ මා හටම එදිරිව සොයා රජකම වංගයේ
                                               සිංහබා පුතුනේ ගියේ ඇයි නුඹයි රජ මාගේ ලොවේ
                                               පුංචි දෝනී වෙච්චි හුරතල් මගේ දෝතේ මොළකැටී
                                               නුඹත් නෑනේ මේ සැඳෑවේ අසන්නට දුක සැප මගේ

                                               චන්ද්‍රයා ඔච්චම් කරයි ගල් තලාවේ අවරින් නැඟී
                                               මන්ද මේ හුදෙකලාවේ කෝ කොහිද සඳ ඔබගේ අසයි
                                               දන්නවා මං දේවියේ නුඹ පුතුගෙ බහටයි හැර ගියේ
                                               මන්දිරේ ඉසුරත් පරාද වු නුඹේ නිකැළැල් ආදරේ

පිදුම : සිංහබාහු නාට්‍යය මහාචාර්ය එදිරිවීර සරච්චන්ද්‍ර

2 comments:

හසිතා said...

හැඟීම්බරයි වදන්..දැනුණා හදවතේ පතුලට ම..
කවදත් වගේ ලස්සන වෙනස් කවි පංතියක්!

මං හිතන්නෙ සිංහබාහු නාට්‍යය ගිය සතියෙ බැලුවා වෙන්න ඕනෙ. :)

Rasika Kariyawasam said...

බොහොම ස්තුතියි ! හරියටම කිව්වා :D

Post a Comment

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...