විසිල්

image-from

                                                       
                                                       දහඩියෙන් ලෙයින් වේදනාවෙන්
                                                       සිරවෙලා තිබුණු එක පොදියට
                                                       පීඩනය පිපිරවූ ඒ ස්වරය                                                        
                                                       දුක මුදා හල මියුරු උරුවම

                                                       නුඹේ උරුවම් හඬට                                                        
                                                       හුරේ දැමු අත්පුඩි ගැසූ අය
                                                       කළත් බෝ ඉහළට                                                        
                                                       දිවිමඟ හිණිමගෙහි තරණය
                                                       තාම නුඹ මෙතනය
                                                       උර දෙමින් උරුවමින් පාමුල

                                                       ඉහළ සිට පහළ බලමින් ඔවුන්
                                                       කියන්නේ නොහොබිනා බව විසිල්
                                                       ඔවුන් දෙසවන රාව නොදෙන්නේ මන්ද
                                                       ඔවුන් එහි ගෙන ආ උරුවමෙහි නාද

                                                       තරණය නොවේ කාරිය
                                                       රැඳී ඉන්නා එක අමාරුය
                                                       හරිම අවදානම් හිණිමඟේ ඉහළ පඩි
                                                       නුඹේ උරුවම් හඬින් ලිස්සාවි මගේ අඩි
                                                       ඉදින් දෙසවන් වසමි                                                        
                                                       පිළිකුල්ය මට විසිල්
අදහස : whistleblower

තිත්ත

image-from

සිතමි ඔබ හා මා අතර හිඳ
නිසල විල බඳු උයන් තෙර ඇති
සදාදර ප්‍රෙමයක් කොහි වෙද
පරිත්‍යාගය ආත්මය වූ

ඔබට මා ප්‍රේමයෙන් සතපනු
පිණිස සිත් වන ඔබ සිතැඟි දේ
කෙළෙමි බෝ සේ ඔබත් අදහන
පෙමයැ මා සිත ඔබ කෙරේ ඇති

ඔබ නොවන වෙන තුටක් කොහි වෙද
ම හට දෙන්නට මෙලොව මා දුටු
කියා ඇත්තෙමි එය ව්‍යංගෙන්
ලෙසින් මා ආදරෙයි ඔබ හට

නිසල විල අබියස උයන් තෙර
ඔබ වෙසෙස් කෙනෙකුන් නොවේ තව
ඔබද මතු නොව මාද මිරිඟුය
ආත්මය ලුහු බඳිද්දී දුටු 

ළිහිණි

image-from

                                            බිංගෙය තුළ අඳුරට වී තනිව හඬන                 සොවිනි
                                            වැස්සක පෙර නිමිති නොවෙයි කියන්නෙ වැහි ළිහිණි
                                            පැටවු එක්ක කූඩු වෙන්න හදා ගත්ත                  දුකිනි
                                            කැදැල්ල හොරු ගෙනිහින් අඬ ගසයි කොහිද     පුතුනි

                                            දුර ඈතක පිටරැටියන් ගත සවි බල                     රිසිනී
                                            නුඹෙ කැදළි පිස බොනවලු නුඹ දන්නෑ             ළිහිණී
                                            කැදළි වලට වහ වැටිලා ඉන්නා උන්              ලොලිනි
                                            පිනවන්නට නුඹේ පැටවු පළිදැයි දුක                 සිතුනි

                                            කැදලි කඩා විකුණාගෙන ඉන්නා යසි                සුරිනී
                                            මහත්වරුනි නුඹේ කැදලි තුටින්ද සැක               සිතුනී
                                            සල්ලි නිසාවෙන් අන්ධව සරනා වල්                   මතිනී
                                            යන්න කොහේ මතු බවයක ඉන්නෙද මනු         සතුනී


ස්තුතිය : අදහසට හා ජායාරූපයට බුද්ධික මාවැල්ල සොයුරාට

පොතක කතාව

image-from

                                            සීරුවෙන් අමුණමින් එකින් එක මුතු      අකුරු                                                   
                                            ලස්සනම වචන තොරමින් හැඩ කර      ඇතිරු
                                            කතාවට ආදරෙන් බොහෝ අය කල     ඇසුරු
                                            කාලයක් තිබුණි මේ පොතට ඒ වගෙ  සොඳුරු

                                            කතාවේ කඩ ඉමක අරුත විසිරී               ගියා
                                            තමාවම නොතේරී පොත විකල් වී           ගියා
                                            එකෝමත් එක පිටක ඉවර කර නැති       ලියා
                                            සුන්දරම වචන ලස්සනට තියෙනවා        ලියා

                                            සුදුම සුදු පිටු තවත් රාශියක්            තියෙනවා
                                            හුරු පුරුදු වචන තාමත් ඔහේ            ලියනවා
                                            කිසිම තෙරුමක් නැහැ බලන අය      කියනවා
                                            කතාවක් නැතත් තව පොතට පණ   තියෙනවා

අහසට

image-from

දුර ඈතට එක යායට
හුදෙකලාව ළඟ තනියට

නිදිගත් පියවුණු දෑසට
අඳුර අමුත්තෙක් නූනට
ඇසේ සුළඟ මුමුණන හඬ
දැනේ සිසිල වැහි කෝඩෙක

බිංදු බිංදු ආකාසෙන් 
ඇහි පිය මත පොද වැටෙන්න
හමනා සීතල සුළඟින්
මැලවුණු සිත කූද්දන්න

මෙතුවක් කොපුලේ වියලුණු
කඳුලැලි සේදී යන්නට
පිපිරී රතු උන තොල් පට
දියෙන් තෙමා රිද්දන්නට

තණ පලසේ හිස තියාන
මං ඉන්නම් ඔබ එනකන්
බලාපොරොත්තුවේ වැස්ස
දෑස තෙමන් දැන් වහින්න