Sunday, December 2, 2012

හැන්දෑව

image-from

                                                        රතු පාට දුර අහස  පාට නුඹෙ දෑස
                                                        වැහිබරයි සැඳෑ අහසට වඩා
                                                        සැන්දෑ සුළං සීත නිහඬයි නුඹේ වචන
                                                        සුළඟ හෙමි හෙමින් ඉකි බිඳිනවා

                                                        වසන්තය දුර ඈත නොවේ නුදුරේ නේද
                                                        හොවා තුරුලේ රෝස මලේ සිහිනේ දෑස
                                                        දකින්නේ අපේ මල් උයනදෝ
                                                        වැටෙන්නේ තුටු කඳුළු බිංදු දෝ

                                                        මලානික හැන්දෑව කොහේ යන්නද තාම
                                                        බොහෝ කලකට නුඹව හමුවන්න බැහැ අපට
                                                        දවසකට වඩා සඳ කෙසේදෝ
                                                        නෑවිදින් අහසට හිඳින්නේ

7 comments:

හසිතා said...

finally..finally.. :)
වියෝව හැන්දෑවට උපමා කිරීම අපූරු සිතුවිල්ලක්!!

Rasika Kariyawasam said...

:D
බොහොම තුති ! දිනක වියෝවත් හැන්දෑවක්නෙ.

Dinesh said...

හැන්දෑව.. සුන්දර වගේම අසුන්දර මොහොතක්..

හිතුවක්කාර කෙල්ල said...

ලස්සනම ලස්සන කවි පෙලක්...:)

Rasika Kariyawasam said...

@Dinesh
ඒ දෙකම නිස්කලංකව විඳින්න පුළුවන් වෙලාවක්

@ හිතුවක්කාරි
බොහොම ස්තුතියි !

සයුරි said...

//දවසකට වඩා සඳ කෙසේදෝ
නෑවිදින් අහසට හිඳින්නේ//

ලස්සනයි වගේම අර්ථාන්විතයි...

Rasika Kariyawasam said...

බොහොම තුති !!

Post a Comment

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...